Σλοβακία - Παραγουάη... Τα παιδιά του Chilavert...

Mundial 1998, μία ομάδα από παίκτες ψυχωμένους καρδιοχτυπούσε το μεγάλο φαβορί και διοργανώτρια Γαλλία στη φάση των 16. Η ομάδα της Παραγουάης, αποτελούνταν από άοκνους εργάτες που πίεζαν, έπαιζαν σκληρή άμυνα  με στυλοβάτη τον Carlos Gamara και είχαν κάτω από τα δοκάρια την επιβλητική φιγούρα του Jose Luis Chilavert. Η προσωπικότητα του Patron Chilavert , έφτανε και περίσσευε για να τους φτάσει μία ανάσα από την διαδικασία των πέναλτι απέναντι στο ακλόνητο φαβορί του θεσμού αλλά λίγο πριν τη λήξη της παράτασης ο Blanc τους απέκλεισε με το άχαρο Golden Goal. 

Από τότε πέρασαν 12 χρόνια, ο Chilavert και ο Gamara κρέμασαν τα παπούτσια τους αλλά μία παρέα από παιδιά που γαλουχήθηκαν με τα κατορθώματα τους δείχνει έτοιμη για μία ακόμα δυναμική παρουσία στο θεσμό. Πλέον στη σκληρή άμυνα και την πίεση στα χαφ, προσέθεσαν και λίγη φαντασία και επιθετικό ταλέντο. Οι Σλοβάκοι που βρέθηκαν σήμερα απέναντι τους δυσκολευόντουσαν ακόμα και να περάσουν τη σέντρα στο πρώτο ημίχρονο. Ο super star τους Hamsik ήταν συνέχεια απέναντι σε 2 και 3 αντιπάλους και μοιραία εγκλωβίστηκε. 

Έτσι με ένα γκολ μετά από εξαιρετική κίνηση στον άξονα και κάθετη πάσα του Lucas Barios προς τον Vera οι λατίνοι μπήκαν μπροστά στο σκορ στο πρώτο ημίχρονο. Στη συνέχεια του ματς, διαχειρίστηκαν εύκολα το χρόνο και τη μπάλα. Δεν πιέστηκαν και στα χασομέρια του αγώνα σκόραραν με τον Riveros για το 2-0 κλειδώνοντας ουσιαστικά την πρόκριση, εκτός και αν κάποιος πιστεύει πως μπορεί να πετάξει έξω αυτές τις αλήτρες των γηπέδων η Νέα Ζηλανδία.

Οι Σλοβάκοι λογικά θα πούνε αντίο στο θεσμό. Για τα δεδομένα τους πήγαν καλά. Πήραν ένα βαθμό απέναντι στην άλλη αδύναμη του ομίλου και ελπίζουν σε θαύμα απέναντι στους κατόχους του θεσμού. Η Παραγουάη από την άλλη έχει μία ουσιαστική ευκαιρία να κάνει κάτι καλό. Έχει παίκτες όπως τον Santa Cruz, τον Lucas Barios και τον Vera που μπορούν να προσφέρουν λύσεις. Δεν έχει μία επιβλητική παρουσία στο γήπεδο και στα αποδυτήρια σαν τον Chilavert είναι όμως σαφώς καλύτερη ομάδα από αυτή που είχε η αλητοπαρέα που κέρδισε καρδιές με το τσαμπουκά της το 1998. Αν κρίνουμε από το πόσο σκληρή ράτσα είναι οι Παραγουανοί τότε μπορούμε να περιμένουμε στα δύσκολα ψυχή και από αυτή τη γενιά.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα μηνύματα μίας ενδεχόμενης αποχής

Η κόλαση είναι οι άλλοι

Αχελώος, ΦΠΑ, πιγκουίνοι και μπιφτέκια