Η.Π.Α. - Γκάνα 1-2 (1-1 κ.α.): Σύστημα Gyan

Η κάθετη, σαν γιόμα, μπαλιά των 30-40 μέτρων, το ίδιο αντιποδοσφαιρική, όπως όλες. Μόνο που αυτήν την φορά, στο 3ο λεπτό τής παράτασης, ανέλαβε να την κάνει ποδόσφαιρο ο Gyan Asamoah. Το κατέβασμα με τον αριστερό ώμο είναι επιστημονική φαντασία - για την ακρίβεια, το ότι παραμένει όρθιος μετά το τρομερό τζαρτζάρισμα τού Bocanegra είναι θαύμα από μόνο του. Κι όμως, τα καταφέρνει, κι ύστερα κάνει το αριστερό βολέ να μοιάζει παιχνιδάκι. 2-1, κι οι Αμερικανοί στο καναβάτσο.



Στο ματς τής 1ης αγωνιστικής με τους Σέρβους, η τελική προσπάθεια ήταν όνειρο θερινής νυκτός για τους Γκανέζους, που σκόραραν από το πέναλτυ που παραχώρησε ο Kuzmanovic, όταν αποφάσισε πως ήταν κατάλληλη η στιγμή να το γυρίσει στο βόλλεϋ. Απολογισμός 1ης φάσης: δύο γκολ ενεργητικό, και τα δύο από πέναλτυ. Πού το βρήκε το σουτ στην κίνηση ο Boateng (1-0, στο 5'), και κατάφερε και να το κάνει συρτό και να βρει την γωνία τού Howard; Σταματά ο νους.

Οι Η.Π.Α. αποδείχθηκαν πιο ομάδα από τους Γκανέζους στους τρόπους, με τους οποίους έψαχναν το γκολ. Ειδικά στο, παραδοσιακά καλό γι' αυτούς, β' ημίχρονο κυριαρχούν απόλυτα, κι η ισοφάριση έρχεται φυσιολογικά (στο 62', ο Donovan στέλνει στα δίχτυα το κερδισμένο πέναλτυ τού Jonathan πάνω στον Dempsey). Έπρεπε όμως να κάνουν τα πάντα για να τελειώσουν το ματς στα πρώτα 90', με την άμυνα των Αφρικανών να παραπαίει. Αφού φτάσαμε στην παράταση κι έδρασε ο παράγων Gyan, οι Αμερικανοί ξέμειναν από δυνάμεις. Ελάχιστο ποδόσφαιρο παίχθηκε μετά το 2-1, ώστε να δικαιολογεί αξιώσεις από πλευράς τής ομάδας τού Bradley.

Σε ένα τουρνουά σοβαρών ομάδων, οι δύο αποψινοί αντίπαλοι δεν θα έφθαναν ποτέ τόσο μακρυά. Έτσι που τα κατάφεραν τα τσίρκα που είχαν για αντιπάλους, οι Γκανέζοι είναι ένα ματς με την Ουρουγουάη από τους 4 τού Κόσμου. Μολονότι δεν βλέπω να τα καταφέρνουν, για τον τυπά που ακούει στο όνομα Gyan Asamoah η πορεία ως εδώ είναι παράσημο.


ΥΓ. Να είσαι Άγγλος και να πανηγυρίζεις το γκολ τής team USA από την εξέδρα, παρέα με τον Bill Clinton: ν' αφαιρεθεί πάραυτα ο τίτλος τού Ιππότη από τον κύριο Mick Jagger.

ΥΓ2. Ώρα ν' ασχοληθώ και με τ' αυριανά:

  • Γερμανία - Αγγλία: Απόγνωση. Την βλέπεις χαραγμένη στα πρόσωπα των Rooney, Gerrard και Lampard, κάθε φορά που προσπαθούν να κάνουν κάτι με την μπάλα και δεν τους βγαίνει. Όχι, δεν φταίει η jabulani. Αλλά, πέρα απ' το γεγονός ότι αυτή η εθνική Αγγλίας δεν έχει παίξει ακόμη τίποτε που να θυμίζει ποδόσφαιρο, από το 70' χρειαζόμαστε ταξί για να κυνηγάμε τους αντιπάλους. Κι η Γερμανία δεν είναι τίποτα φοβερό, αλλά είναι πάντα Γερμανία, και (το λέω με πόνο ψυχής) θα περάσει.
  • Αργεντινή - Μεξικό: μετά από τρία φιλικά ματς στα πλαίσια τού β' ομίλου, η Μπιανκοσελέστε δίνει το πρώτο της σοβαρό παιχνίδι. Οι Μεξικανοί σκοράρουν δύσκολα, και στην 1η φάση τούς έβαλε γκολ η Ν. Αφρική. Τι θα γίνει όμως αν, λέω αν, το βάλουν πρώτοι; Λογικά θα περάσει η Αργεντινή, αλλά είναι μάλλον καλή ευκαιρία να ποντάρεις στην γκέλα της.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα μηνύματα μίας ενδεχόμενης αποχής

Η κόλαση είναι οι άλλοι

Αχελώος, ΦΠΑ, πιγκουίνοι και μπιφτέκια