Παραγουάη - Ιαπωνία 0-0 (5-3 πέν.): Vuvuzela, jabulani, tsoukou-tsoukou

Όσοι από εμάς χαίρονται να βλέπουν την ευφυΐα και την τακτική να υπερισχύουν τής τεχνικής και των ζογκλέρ σ' έναν αγώνα ποδοσφαίρου, γνωρίζουν καλά ότι το αγαπημένο τσούκου-τσούκου βρίσκει την ιδανική του εφαρμογή μόνον όταν ο αντίπαλος είναι διατεθειμένος ν' αναλάβει πλήρη πρωτοβουλία των κινήσεων. Διαφορετικά, το πιθανότερο είναι να καταλήξεις με ματς σαν το αποψινό στην Πραιτόρια: οι ομάδες να περιμένουν η μια την άλλη, τα ατού τής καθεμιάς να 'ναι "κλειδωμένα", κι οι φάσεις για γκολ να προκύπτουν περίπου κατά τύχη.

Δύο από τις πιο δουλεμένες ομάδες τού Mundial 2010 αλληλοεξουδετερώθηκαν για σχεδόν 120 λεπτά, απειλώντας η μια την άλλη κυρίως με σουτ από απόσταση. Μαθημένοι να δίνουν κατοχή στον αντίπαλο, οι Παραγουανοί αποδείχθηκαν λιγότερο καλοί στο δημιουργικό κομμάτι τού παιχνιδιού απ' ό,τι στο ανασταλτικό και, με εξαίρεση το πρώτο πεντάλεπτο τής παράτασης, όπου φάνηκαν αποφασισμένοι να τελειώνουν με την πρόκριση, απείλησαν ελάχιστα. Το αντίστοιχο "καλό" διάστημα των Ιαπώνων ήταν το τελευταίο τέταρτο τής κανονικής διάρκειας, αλλά κι εδώ δεν είδαμε σπουδαία πράγματα. Ο Honda ήταν εξουδετερωμένος, Endo και Matsui δημιούργησαν καταστάσεις, αλλά η εστία τού Villar κινδύνευσε ελάχιστα. Η διαδικασία των πέναλτυ μοιάζει η φυσική κατάληξη, που οι Ιάπωνες θα ' πρεπε να 'χουν κάνει τα πάντα για ν' αποφύγουν: είναι πάντα κακό στοίχημα να ποντάρεις την τύχη σου στο ότι θ' αστοχήσει σε πέναλτυ Λατίνος.

Ο Averell Dalton δηλώνει ευθαρσώς ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα με τις βουβουζέλες. Του θυμίζουν πάρτυ σε μελίσσι, αλλά και αγαπημένα βίντεο από περασμένα Mundial (ειδικά σ' αυτά του Μεξικό, η βουή από την εξέδρα ήταν, και τις δυο φορές, αδιάλειπτη), θεωρεί δε ότι αν ήταν τόσο ενοχλητικές, όσο ισχυρίζεται ο Θεοφιλόπουλος, θα τις σνόμπαραν οι θεατές από μόνοι τους. Δηλώνει επίσης ότι δεν του φαίνεται και τόσο κακή η τρισκατάρατη jabulani: όλοι παίζουμε με την ίδια μπάλα, κι αυτοί που θα δώσουν χρόνο και διάθεση ν' ασχοληθούν μαζί της και να μάθουν τα τερτίπια της, θα παραγάγουν και καλύτερα αποτελέσματα από τους άμπαλους δρομείς, άλτες και ρίπτες που καμώνονται τούς ποδοσφαιριστές (υπ' αυτήν την έννοια, είναι κάπως στενόχωρος ο αποκλεισμός από την συνέχεια τού κυρίου Keisuke Honda, που προφανώς την έπαιρνε μαζί του στο κρεβάτι για all night stands).

Τέλος, τονίζει ότι το ματς των 8 με την Ισπανία ταιριάζει περισσότερο στην Παραγουάη απ' ό,τι το αποψινό με τους Ιάπωνες. Σύμφωνοι, το συνολάκι τού κόουτς Martino στερείται ηγέτη, και δυσκολεύεται να "ξεκλειδώσει" ομοιογενείς αμυντικές ζώνες - οι κενοί χώροι για ανάπτυξη γίνονται λιγότεροι, και τα σέντερ φορ δεν είναι σε φόρμα, για να δημιουργήσουν ρήγματα και κινδύνους. Αλλά το Σάββατο, το παιχνίδι θα πρέπει να το κάνει η Ισπανία. Κι η Παραγουάη θα είναι εκεί, έτοιμη από καιρό, και θα περιμένει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα μηνύματα μίας ενδεχόμενης αποχής

Η κόλαση είναι οι άλλοι

Αχελώος, ΦΠΑ, πιγκουίνοι και μπιφτέκια