Ενα κουτί ασπιρίνες παρακαλώ

Αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να με πείσει ότι αυτό το... τουρλουμπούκι που είδαμε (Ισπανία - Ιταλία) είναι το ίδιο παιχνίδι, το ίδιο άθλημα, με αυτό που παρακολουθήσαμε ακριβώς 24 ώρες νωρίτερα (και αναφέρομαι στο ματς της Ολλανδίας με την Ρωσία), τότε ας μου στείλει ένα μήνυμα και γω θα του δώσω όσα λεφτά θέλει!!!

Ο προημιτελικός ανάμεσα στην "Σκουάντρα Ατζούρα" και τους "Φούριας Ρόχας", είναι ο ορισμός του αγώνα - πονοκέφαλος. Με δυσκολία κρατούσα τα μάτια μου ανοιχτά και δεν με πήρε ο ύπνος και ευτυχώς πόνεσε το κεφάλι μου, δεν είχα παυσίπονα και λόγω πόνου, άντεξα ξύπνιος να... χαρώ αυτό το υπερθέαμα!!! Διότι πώς να αγνοήσεις τις παικτούρες των δύο αντιπάλων; Αυθυποβάλλεσαι και λες "δεν μπορεί θα ξυπνήσει ο σατανικός Βίγια, θα πάρει το όπλο του ο "φονίας" Τόρες, θα τραβήξει καμιά σουτάρα ο φορμαρισμένος Φάμπρεγκας, θα κάνει κανένα μαγικό ο σούπερ σταρ Ντελ Πιέρο, θα πιάσει μια κεφαλιά-κανονιά ο δυνατός Τόνι". Αυτά και άλλα τέτοια χαριτωμένα σκεφτόμουν κατά την διάρκεια του ματς και προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου να μείνει μπροστά στην τηλεόραση. Αλλά δεν φαντάστηκα ότι τόσα και άλλα τόσα "θα" που σας έγραψα παραπάνω, θα έμεναν "θα" σαν και αυτά των Ελληνων πολιτικών!

Μέσα στον πονοκέφαλο μου, θεώρησα σωστό να χαμηλώσω τον ήχο της ΝΕΤ και τον Αντώνη Κατσαρό που φώναζε σε κάθε υποψία φάσης και έβαλα ΣΠΟΡ FM να ακούσω τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο, ο οποίος εμφανώς βαριεστημένος από το θέαμα που είχε μπροστά του, είπε κάτι... απίθανο! Το ματς είναι στο 85' και σε απόγνωση αναφέρει: "Το παιχνίδι όπως όλα δείχνουν θα οδηγηθεί στην παράταση και αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε η FIFA να ανακαλύψει έναν τρόπο, αυτού του τύπου τα ματς να μην οδηγούνται στην παράταση, αλλά απευθείας στα πέναλτι. Να γλυτώνουν όλοι αυτήν την ταλαιπωρία..." Με αυτές τις λέξεις νομίζω ότι ο γνωστός δημοσιογράφος τα είπε όλα για την εικόνα του υποτειθέμενου μεγάλου αγώνα.


Θα μπορούσα να γράψω πολλά για αυτήν την "σούπα", η οποία μάλιστα σερβιρίστηκε στην πιο άκαιρη εποχή (καλοκαιρίατικα και σε μέρες καύσωνα), μα ο πονοκέφαλος δεν με αφήνει. Μόνο ένα πράγμα θα πω για τους παγκόσμιους πρωταθλητές και για όλους εμάς που "πυροβολούμε" τους πάντες. Αν είχε αγωνιστεί έτσι η Ελλάδα (όπως η ομάδα του Ντοναντόνι)θα βγαίναμε όλοι εμείς και φυσικά τα... αντικειμενικά ΜΜΕ όλης της Ευρώπης να κράξουν την Ελληνική ομαδά; Να είστε ειλικρινείς παρακαλώ και να απαντήσετε από μέσα σας.


ΥΓ. Αν υπήρχε ένας μαγικός τρόπος να μην βλέπαμε τα πρόσωπα των παικτών και τεχνολογικά είχαμε στους δέκτες μας τις φανέλες του Ατρόμητου και της Καλαμαριάς, θα υποστηρίζαμε όλοι ότι το ποδόσφαιρό μας είναι χάλια και ότι αυτές οι δύο ομάδες θα μπορούσαν να είχαν καλύτερη απόδοση με βάση την εικόνα τους όλη την περασμένη χρονιά;

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Η Ιταλία θύμισε Προοδευτική του Σούλη Παπαδόπουλου, όλοι πίσω και σέντρα για το κεφάλι του Τάτση... συγνώμη του Τόνι εννοούσα. Στο ρόλο του φιλότιμου Τάσου Πάντου, η "στάση" Ζαμπρότα. Η δε Ισπανία μου θύμισε ώρες-ώρες τον Παναθηναϊκο. Ο Βίγια όποτε έπερνε κάθετα την μπάλα έπεφτε κάτω (από μόνος του) σαν άλλος Παπαδόπουλος...
Ο χρήστης nikola είπε…
Η Ιταλία θύμισε Προοδευτική του Σούλη Παπαδόπουλου, όλοι πίσω και σέντρα για το κεφάλι του Τάτση... συγνώμη του Τόνι εννοούσα. Στο ρόλο του φιλότιμου Τάσου Πάντου, η "στάση" Ζαμπρότα. Η δε Ισπανία μου θύμισε ώρες-ώρες τον Παναθηναϊκο. Ο Βίγια όποτε έπερνε κάθετα την μπάλα έπεφτε κάτω (από μόνος του) σαν άλλος Παπαδόπουλος...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα μηνύματα μίας ενδεχόμενης αποχής

Η κόλαση είναι οι άλλοι

Αχελώος, ΦΠΑ, πιγκουίνοι και μπιφτέκια