Ποτέ μην υποτιμάς τον πληγωμένο Τσουκάτο...

Ο Θεόδωρος Τσουκάτος πάντα μου προκαλούσε το ενδιαφέρον. Για όσους μπορούσαν να δούνε πίσω από τις γραμμές ήταν εμφανές ότι ο συμπαθής κυριούλης ήταν το μυαλό πίσω από το οικοδόμημα Σημίτη.

Η ικανότητα του να οργανώνει και ελέγχει εσωκομματικές διαδικασίες ήταν παροιμιώδης Είχε καταφέρει να υποσκελίσει ακόμα και τον μετρ του είδους Κώστα Λαλιώτη, πράγμα πρακτικά αδύνατο για τους γνωρίζοντες.

Κάποια στιγμή γλυκάθηκε από τη Dolce Vita και ξέχασε ένα από τους χρυσούς κανόνες της πολιτικής: " Οι μεγαλύτεροι εχθροί είναι οι εσωκομματικοί". Άρχισε να κάνει λάθη και να διάγει ένα βίο που δεν συμφωνούσε με το σεμνό προφίλ του εκσυγχρονιστή διαχειριστή πολυκατοικίας που λάνσαρε το "αφεντικό" του.

Τότε ήταν που τον "έφυγαν" από το ΠΑΣΟΚ. Λίγο πριν φύγει έκανε επίδειξη δύναμης καταθέτοντας πρόταση στη βουλή με 54 υπογραφές εν αγνοία του τότε Πρωθυπουργού και αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Κωνσταντίνου Σημίτη.

Από τη μέρα που έφυγε ο κ. Τσουκάτος τίποτε δεν ήταν πια το ίδιο για το κ. Σημίτη. Δεν κατάφερε ποτέ να ελέγξει το κόμμα και τη κυβέρνηση όπως πριν και άρχισε να έχει προσωπική φθορά - μέχρι τότε έφταιγαν οι κακοί υπουργοί και όχι ο πρωθυπουργός για όλα. Η απουσία του ήταν μεγάλη και φαινόταν.

Τώρα πια ήρθε η ώρα της εκδίκησης. Ο Τσουκάτος πολιτικά έχει τελειώσει. Βουλευτής έπαψε να είναι από το 2004. Στο ΠΑΣΟΚ του Γεωργίου Παπανδρέου δεν έχει θέση. Οπότε όταν κατάλαβε ότι η εμπλοκή του με τη Siemens δεν μπορεί να μείνει κρυφή αποφάσισε να πάρει όσους μπορεί μαζί του.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα μηνύματα μίας ενδεχόμενης αποχής

Η κόλαση είναι οι άλλοι

Αχελώος, ΦΠΑ, πιγκουίνοι και μπιφτέκια